यहाँ

थाह छैन तिमीलाई कति रुन्छ मन यहाँ
नघोचिदेऊ वचन बाणले बेहोसिन्छ तन यहाँ !
देख्दिन म हल्लिएको बोट तिर  पात हेर्दा
हावा हुरी चल्छ भित्र साहस बढ्छ झन यहाँ !
सुन्न मन लाग्छ पिडा तर बन्छ खातै खात
दु;ख दर्दका चोटहरु एउटै बोल्छ भन यहाँ  !
 न हाँसो छ हेर्दा कतै न खुशी छ आँशु मात्रै
रगत बगे सरी बग्छ त्यही हो लाग्छ धन यहाँ !
स्वार्थ किन जता ततै मानवता छैन कि त ?
हजारौं छन् मेरा जस्तै बिष पिउने जन यहाँ  !
दियो बाली शान्तिको बिज छर्न भन्देऊ आमालाई
गुन्द्रुक ढिडो  आफ्नै मिठो कति पर्नु रन यहाँ  !
ऊ जुनिको फल होकी ,देशका हुन् कि नेता पापी ?
नरक परी देख्दैछु म  राक्षसीको  पन  यहाँ  !!!
लेखिका ; सुमित्रा पौडेल भरतपुर चितवन
हाल  ; इजरायल २०१०/११/१९

Posted by Butwalonline on 2:20 PM. Filed under Poem . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0